शब्दफुले वेचतांना....

Tuesday, 29 November 2011

चरैवेति चरैवेति!




डार्वीनचा सिद्धांत,
बळी तो कान पिळी
आणखी काय?
सगळेच मंतरलेले...
कशासाठी पोटासाठी?
टीचभर खळगीसाठी!
पळा पळा कोण पुढे पळे तो...
चरैवेति चरैवेति!
लांबच लांब रांगा..
मुंग्या, मुंग्या...असंख्य मुंग्या!
अबब...केवढी ती लोकसंख्या!
घड्याळाची टिकटीक
थेंब थेंब पाणी, लोकलची हाक
टिफीन..अभ्यास!
स्वयंपाक, पाहुणे..!
मुलं ... नातवंडं!
माझा तु, माझा संसार
माझं माझं ..माझं
माझ्यामाझ्यात मश्गुल मी

हुश्श! दमलो बुवा...
केवढा हा प्रवास!

दोन श्वासातलं अंतर्...जीवन मृत्यु!
देवघरात
समईतल्या मंद मंद
थरारतात वाती...
अंतिम श्वास...
कलंडली मान, उघड्या मुठी!
संपलं सारं!
म्हणावे आता..जन पळभर...!


साठा उत्तराची कहाणी
पाचा उत्तरी
सुफळ संपुर्ण!

1 comment:

  1. दोन श्वासातलं अंतर्...जीवन मृत्यु! << ही कल्पना ग्रेटच..!!

    ReplyDelete