मातीमोल

हिवाळ्यातला पाऊस
ढगांची दाटी
पळतोय चंद्र

कुंद हवा
सुटले आभाळ
पावसाची चुकार सर

झुलणारी फांदी
त्यावर एकच थेंबुटला
ओघळतांना वाचला

स्वतःचेच प्रतिबिंब
निरखतेय त्यात
खोलखोल आरपार

तुझ्या माझ्या आयुष्यात
अधांतरी लटकणं
एवढच नशिबात?

कुणी झेललं
ओंजळीत तर ठीक
...नाहीतर मातीमोलच!!