पुनरागमनाय च!

का रे, रेंगाळलास ना पुन्हा?
की तुझा पायच निघत नाहिये
इथून?
'पण' तर नाही ना केलास...
रोज भिजवायचच असं!

उणापुरा ४ महिन्यांचा आपला सहवास!
तसा मनासारखा
तू कोसळलाच नव्हतास
यापूर्वी..
दाटून आलेलं मळभ आणि
दिवसभर फक्त कंटाळवाणी रिपरिप..!

कालचं तुझं रुप मात्र..
प्रचंड आवडलं!
बेभान होऊन कोसळलास!
तरु, वेली, घरे, माणसे..
पान नं पान हलवून सोडलस!
अगदी सोसाटत, रोरावत आलास..
सोबत आभाळातली आतिशबाजी!

परतीचा प्रवास लांबलाय खरं!
पण हवाहवासाच!
तसं तुझं जाणं
हुरहुर लावून जातं रे
आता फक्त एक वचन दे!!
असाच येत जा दर वर्षी
बेंधुद...बेभान..सोसाटत!


पुनरागमनाय च!!